Jumbo rammen

Misschien een vreemde aanhef, maar in véél populairder Éngels Jumbo bashing te schrijven, weigerde mijn toetsenbord. ‘To bash’ betekent ‘rammen’, in elkaar rammen, onderuit halen. Iets of iemand hevig bekritiseren, vaak op een ongepaste of onnodig harde manier belachelijk maken, mondeling aanvallen, afzeiken. Dat laatste woord vormt mijn uitgangspunt.

Als trotse Veghelaar (het is prima toeven hier) trekt nieuws over Veghel altijd mijn aandacht. Toen Jumbo aan de Rijksweg z’n opmars in de supermarktland begon, fronste menig plaatsgenoot de wenkbrauwen. Het sponsoren van toppers in de schaats-, wieler- en autosportwereld legde het bedrijf vervolgens geen windeieren. Consumenten vereenzelvigen zich graag met winnaars. Ook het nodige plaatselijke verenigingsleven werd van financiële steun voorzien. In Veghel en omgeving zéker! Jumbo stond/staat middenin de samenleving. En nee, ik heb geen énkele connectie met Jumbo of de familie van Eerd… 

Sinds topman Frits de FIOD op bezoek kreeg en Jumbo verliet, lijkt het hommeles bij Jumbo. Natuurlijk, hoge bomen vangen veel wind, maar moeten ‘kettingzagen’ de kracht van die bomen testen? Daarmee bedoel ik natuurlijk alle bagger die er momenteel over Jumbo wordt uitgestort. Bleef dat voorheen vooral beperkt tot sociale media-riolen, onlangs verschenen er grote stukken over Jumbo’s ‘toestand’ in het Brabants Dagblad/AD. Klanten was gevraagd hun mening over Jumbo te geven. Niks mis mee, maar randzaken tot ‘nieuws’ verheffen heeft weinig met objectieve journalistiek te maken. Zoals: ‘Jumbo ziet achter iedere boom een potentiële dief en veelpleger’. Of ’Ze verkopen mij teveel fruit dat niet uit Europa komt’. Er wordt gemopperd over chagrijnig personeel, steeds vaker mispakken op favoriete artikelen ,‘vroeger was alles beter’, ‘Jumbo heeft geen boodschap aan gezonde keuzes’. ‘Ik wil niets kopen bij ondernemers waarvan de topman niet te vertrouwen is en maar wat aanrommelt met zwart geld’. 

Volgens mij hebben lezers dit soort onderbuik-’advies’ niet nodig om te bepalen waar ze hun boodschappen gaan doen. Is er iets niet, haal het ergens anders. Zeur er niet over. Reken bij zelfscankassa’s gewoon álles netjes af. Mauw niet als je een keertje gecontroleerd wordt. 

We zijn een landje geworden dat wantrouwen, chagrijn, afgunst en belediging tot kunst aan het verheffen is. De klant is weliswaar de ongekroonde koning, maar gaan we nu na politiek/ambtenarij, de zorg, de politie, het onderwijs óók al bepalen hoe súpermarkten hun werk moeten doen? Die hebben ook recht op hun eigen problemen! Help ze daar objectief bij in plaats van ze te…eh…rammen…