Wij zijn met véél meer…

Kijk, zo kan het ook! Ergens positief in blijven staan, terwijl veel eerste reacties op het project toch best negatief waren/zijn. Positiviteit met krachtige zinnen als: ‘Ook hangjongeren met een kratje bier kunnen er straks af en toe terecht. Als ze maar niks kapot maken. De stichting vertrouwt op goed gebruik’. Deze woorden kwamen uit de mond van Ruud Vogels (Stichting Kiosk Veghel) tijdens de bouwstart van een multifunctioneel paviljoen in het Veghelse Julianapark. Bedoeld voor kleinschalige concerten, kunstuitingen, lezingen, schooloptredens, enzovoorts. Met louter activiteiten die Meierijstadbewoners én buitenlui iets moois, leuks, swingends, maar vooral verbindends kunnen brengen. Dat laatste wordt helaas steeds meer uit het oog verloren, te druk als men is met IK…

Toen de eerste plannen gepresenteerd werden wisten sommige toetsenbordriddertjes niet hoe snel ze richting commentaarposities moesten komen. Brandstichting werd/wordt voorspeld, vandalisme, herrie, opstootjes, frequent politieoptreden. Het was/is allemaal niks! Geldverspilling (niet eens hun geld trouwens…). Ben benieuwd hoeveel van hen straks vooraan staan als er in het park iets te doen is bij de kiosk.

Misschien hadden Ruuds verbindende woorden nog aangevuld moeten worden met een zin als: ‘De stichting hoopt verder op een stukje sociale controle door betrokken plaatsgenoten’. Sluit ook mooi aan bij de woorden van weldoener Rein van der Lande die het overgrote deel van de financiering van de kiosk voor zijn rekening nam: ’Het is iets blijvends, cultuur-gerelateerd en bedoeld voor de hele gemeenschap: jong, oud, arm en rijk. Iedereen kan er straks van genieten’.

Hoe moeilijk is het om bij het zien van kioskmisbruik even aan bellen te trekken (politie, iemand van de stichting)? Desnoods anoniem. Niet muggenziften, maar wel duidelijke grenzen aangeven. Niemand hoeft politieagentje te spelen, maar laten we consequent met velen de boel wat in de gaten houden. Ook elders in Meierijstad overigens! Waar vandalen niet van houden is aandacht tijdens hun sloopwerk. Zij kicken vooral op het nieuws ná hun vernielingen. Werkt statusverhogend. Ónze verontwaardiging is hún brandstof. Geen aandacht meer aan besteden. Doodzwijgen.

Ik verbaas me er dagelijks over dat verreweg de grootste groep, de góedwillende landgenoten, zich relatief gemakkelijk laat ringeloren door kleine groepjes ‘anders’willenden. Denk onder andere aan voetbalstadions, ouders van ongevaccineerde jonge kinderen, (Onz)influencers, complotdenkers. Ook hier geldt: ónze verontwaardiging is hún brandstof. Dat moeten we toch relatief gemakkelijk kunnen aanpakken. De goedwillenden, zijn namelijk met (véél) meer…