Stoelen of banken

Zag vorige week bij een wandeling in het buitengebied een paar stoelen liggen. Kon de kwaliteit van die vondst niet bepalen omdat ze aan de overkant van een sloot lagen waar sinds járen weer eens flink wat water in stond. Gaf meteen een dubbel gevoel: Enerzijds de boosheid dat iemand zomaar z’n afval ergens in de natuur flikkert, anderzijds: het grondwaterpeil is gelukkig weer gestegen. 

Een nat pak halen om het zitmeubilair op te ruimen ging me echter te ver. Wel een fotootje van gemaakt (zie Kliknieuws Stadskrant Veghel zondag) voor het nageslacht. Om vast te leggen hoe sommige mensen compleet schijt hebben aan onze natuur en/óf een grenzeloos vertrouwen hebben in het opruimgevoel van soortgenoten. Luiheid leek de stoeldumpers nauwelijks te verwijten. Daarvoor lagen ze te ver van de bewoonde wereld. Er was dus best wat inspanning voor nodig om ze daar te krijgen. 

Een dag later las ik dat een Veghelaar beboet was voor afvaldumpingen op Laverdonk in Heeswijk-Dinther. Dat hij had toegegeven dat de hoge tarieven bij de milieustraat de reden waren voor zijn milieuvervuiling. Hij vervolgens ook nog toegaf in een eerder dumpstadium een driezitsbank op dezelfde locatie te hebben achtergelaten.
Driezitsbank?...Stoelen?... Laat mijn vondst nu óók in die contreien hebben plaatsgevonden, maar dan aan de andere kant van de Aa. Vlakbij de waterzuivering. In de Groenstraat nota bene. Hoe gestoord ben je als je meubelafval dumpt in een Gróenstraat? Laat het dan minstens groenafval zijn en dump stoelen op een méubelplein.

Natuurlijk weet ik niet of ze afkomstig zijn van dezelfde onverlaat. Of er sprake was van een dumppatroon. In alle gevallen verbaas ik me over het gemak waarmee medebewoners van onze aardbol hun best doen diezelfde leefwereld te ernstig te vervuilen. Op kosten van ons allemaal. In dit geval een inwoner van Véghel. M’n eigen woonplaats nondeju! Eentje die zó geslepen leek dat ie z’n eígen nest niet vervuilde, maar dat van zijn ‘leefgenoten’ een gemeente verderop. Léék, want er blijken…gelúkkig…nog oplettende medeburgers te bestaan. Die ook nog eens aan juiste belletjes (durven te) trekken als ze zien dat een driezitsbank op de verkeerde plek wordt bezorgd. 

Overal in Meierijstad zie je momenteel de leuze ‘Samen houden we Meierijstad schoon’. Ik ben ervan overtuigd dat de betekenis van ‘schoon’…stiekem…duidelijker is dan die van ‘samen’. Laten we dat niet (meer) onder stoelen of banken steken…