Sam van Nunen mag zich opmaken voor debuut op Olympische Spelen: ‘Een droom’

VEGHEL | “Het is gelukt!” Sam van Nunen heeft zich geplaatst voor de Olympische Spelen in Parijs. De Veghelse zwemkampioene zwom drie weken geleden een indrukwekkend persoonlijk record waarmee ze haar plekje in de 4x100meter vrije slag estafetteploeg heeft veiliggesteld. Voor de 23-jarige Van Nunen wordt het haar debuut op de Olympische Spelen. “Het is een droom die uitkomt”, laat ze tussen twee trainingen door weten.

Met een brede glimlach doet Van Nunen haar verhaal. De laatste maanden waren super spannend en hectisch. Zo liep de Veghelse zwemster het WK in februari in Doha op één honderdste mis en dus was deelname aan de Olympische Spelen ineens allesbehalve een zekerheidje. “Het was een ramp”, blikt Van Nunen terug. “De topzwemsters uit ander landen lieten het WK links liggen en wat denk je? Nederland werd Wereldkampioen. De tijden waren niet spectaculair, dus dat was wel even balen. Sterker nog: op het WK in Japan, waar ik wel bij was, zwommen we sneller. Op dat moment voelde het voor mij alsof ik een Wereldtitel misliep.” 

Nautilus
Sam van Nunen is geboren en getogen in Veghel. Ze woont inmiddels al een paar jaar in Eindhoven op vijf minuten loopafstand van het Pieter van den Hoogenband Zwemstadion. Het zwemmen heeft ze geleerd bij de Veghelse zwemvereniging Nautilus. Naast haar sportcarrière volgt ze de PABO-opleiding. Van Nunen traint ongeveer 26 uur per week.

Het missen van de wereldtitel triggerde iets bij Van Nunen. “Ik werd er niet per se zenuwachtig van, maar ik voelde wel dat er een tandje bij moest. Het was geen makkelijke periode. Ik heb ten tijde van het WK in Doha ook gesprekken gevoerd met bijvoorbeeld voormalig top-zwemster en Olympische Kampioene Femke Heemskerk. Zij heeft mij geholpen om alles een plekje te geven en de knop om te zetten. De pijn die ik toen voelde, wil ik nooit meer voelen. Dat heb ik gebruikt als motivatie. Bovendien zijn de Olympische Spelen altijd mijn grote doel geweest. Daar hield ik me aan vast.”
Drie weken geleden kwam tijdens de laatste kwalificatiewedstrijd alles samen. De Veghelse zwemster vervolgt: “Vlak daarvoor zwom ik in Zweden een prima tijd (een persoonlijk record - red.), maar ik was niet helemaal tevreden. In mijn eigen thuisbad in Eindhoven ging het wel super. In de ochtend zwom ik al een dik persoonlijk record en in de middag deed ik dat nog eens dunnetjes over. Ik was bijna vijf tiende sneller dan mijn vorige snelste tijd op de 100 vrije slag. Het was pieken op het juiste moment.”

Sam van Nunen.

Met een PR van 54.49 zwom Van Nunen zich weer de estafetteploeg binnen. “Ik heb de derde beste tijd van ons team. Het verschil met de nummer vijf is ongeveer drie tiende, dus uiteindelijk heb ik me vrij overtuigend geplaatst.” De opluchting was groot. “Deelnemen aan de Olympische Spelen is een droom die uitkomt. Ik wilde zo ontzettend graag en vind ook dat ik er thuishoor. Het harde werken van de afgelopen jaren is niet voor niks geweest”, analyseert Van Nunen.

Wat is er mogelijk?
Met een ticket voor Parijs in haar achterzak rijst de vraag wat er mogelijk is? “Reëel gezien zit een plek in de finale er absoluut in”, denkt de 23-jarige zwemster. “In Japan werden we tussen alle wereldtoppers zesde. Als we dat kunnen verbeteren dan hebben we het heel goed gedaan. En wie weet zit er nog meer in. Natuurlijk droom ik van een medaille.”

De Veghelse zwemster groet het publiek in Eindhoven.

De komende periode gaat ze proberen te genieten van alles wat er op haar afkomt. “Ik ben heel benieuwd. Op 4 juli hebben we bijvoorbeeld teamprestatie en dan krijgen we onze kleding overhandigd. Daar ga ik echt wel van genieten.”

Sprookje
Van baantjes trekken bij Nautilus in de oude Beemd in Veghel, tot zwemmen op het allerhoogste podium voor 17.000 bezoekers in het Olympische zwembad La Défense Arena in een buitenwijk van Parijs. Het klinkt als een sprookje, maar het is de realiteit. Van Nunen glundert: “Parijs is niet heel ver weg. Dus ik verwacht veel Nederlanders op de tribune. Voor mijn vrienden en familie is het ook ideaal. Daar ben ik wel blij mee. Al lijkt me meedoen aan de Olympische Spelen op een ander continent ook geweldig.” Dat kan in 2028, want dan zijn de Spelen in Los Angeles (VS). “En dan deelnemen aan de estafette én een individuele afstand. Klinkt goed, maar eerst keihard trainen en naar Parijs. Ik heb er zin in”, besluit de Veghelaar.

Tot slot legt Stadskrant Veghel de kersverse Olympiër vijf dilemma’s voor:

1. Goud op het WK of brons op de Spelen?
Brons op de Spelen. Een Olympische medaille kan je eens in de vier jaar winnen en het is toch het grootste sportevenement.

2. Meedoen is belangrijker dan winnen, eens of oneens?
Op dit moment zeker eens. Winnen is niet reeël, dus dan is meedoen belangrijker.

3. Veghel of Eindhoven?
Doordeweeks Eindhoven en in het weekend Veghel. Ik heb mijn plekje in Eindhoven gevonden en heb hier ook veel vriendinnen, maar Veghel zit voor altijd in mijn hart. 

4. Ranomi Kromowidjojo of Inge de Bruijn?
Ranomi Kromowidjojo. In de tijd van Inge de Bruijn was ik nog wel wat jong. En ik heb met Ranomi getraind.

5. Zou je na Parijs bereid zijn om vier jaar in het buitenland te wonen en te trainen in ruil voor een gouden plak in Los Angeles 2028?
Nee, omdat ik denk dat je doormiddel van in Nederland trainen ook een gouden plak zou kunnen winnen. Verder vind ik 3/4 weken op trainingsstage gaan niet moeilijk, maar ik denk vier jaar ergens anders wonen wel.