Cameraadje?

Wandel of rijd waar dan ook door Meierijstad en je staat talloze keren érgens op beeld. Of je wilt of niet. Overal hangen camera’s. 

Denk bijvoorbeeld aan winkelcentra, uitgaansgebieden, industrieterreinen of sportcomplexen. Het moet passanten duidelijk maken dat je snode plannetjes in die omgeving beter uit het hoofd kunt laten. Gevoel voor veiligheid en bescherming uitstralen. Blijkbaar nodig op die plekken. Waarom? Omdat er nogal wat lieden rondlopen die tijdens hun opvoeding en op school de uitleg van het woord eigendom niet meekregen. Het woord dus domweg niet kennen of ‘creatief ondernemend’ uitleggen. Toen misschien al met hun poten aan andermans spullen zaten. 

Naast deze groeiende groep overal-in-de-gaten-houders hebben we momenteel te maken met het deurbelcamera-fenomeen. Dat groeit explosief en schijnt al dik boven het miljoen te liggen. Sommige zijn aangesloten op netwerken zoals de politie-database Camera in Beeld. Bij strafrechtelijke onderzoeken kunnen er dan beelden worden opgevraagd. Het grootste gedeelte is echter aangeschaft voor eigen gemoedsrust. Willen weten wie er voor je deur of op je oprit staat vóórdat je open doet. Of voor de leuk. Dat je op een vakantieadres ver weg tóch wilt kunnen zien of pakketbezorgers iets bezorgen. Liggend aan de rand van het zwembad regelmatig wilt weten wie er op je oprit rondhangt. Wie weleens naar programma’s als America’s funniest home videos of Ridiculousness kijkt ziet steeds meer deurbelcamerafilmpjes. Lachen? 

Bij elke níeuwe ‘camera-ontwikkeling’ komt het woord privacy steevast om de hoek kijken. Eventjes maar. De grens waar privacy begint óf ophoudt, is namelijk rekbaar als een stiek. Waarschijnlijk ook nauwelijks meer aan te geven in onze steeds digitaler wordende wereld. Daarvoor heeft de mobiele telefoon al teveel schade aangericht. Wie let er bij het maken van selfies of foto’s op of er andere mensen op staan? Filmt doodleuk gevolgen van ernstige ongelukken? Gooit z’n eigen én/óf andermans reputatie te grabbel met foto-appjes of -tweets? Nadenken is ondergeschikt geworden aan platte scoringsdrift. Privacy verworden tot een hol begrip. Kunstmatige intelligentie (AI) de volgende beukende belager. De oplossing? Grenzen durven aangeven? Procederen? De advocatuur ondersteunt je van harte. Wantrouwen levert hen grof geld op. 

Ik besef terdege dat je bijna nergens meer kunt komen als je niet op beeld wilt worden vastgelegd. Dat de dooddoener dat je niet moet zeuren wanneer je niets te verbergen hebt te gemakkelijk is. Toch neig ik ernaar, zonder de camera ook maar één moment te zien als cameraadje…